Eigenschappen en lassen van duplex roestvast staal 2507
Duplex roestvast staal is een belangrijk technisch materiaal geworden, dat op grote schaal wordt gebruikt in de petrochemische industrie, offshore en kustfaciliteiten, olieveldapparatuur, papierfabricage, scheepsbouw en milieubescherming. 2507 duplex roestvast staal is ontwikkeld op basis van de tweede generatie duplex roestvast staal 2205. Op dit moment zijn er SAF2507, UR52N +, Zeron100, S3275000H25N7M4N, enz. De 2507 structuur is samengesteld uit austeniet en ferriet, en beide De dubbele kenmerken van roestvrij staal en ferritisch roestvrij staal hebben een lagere thermische uitzettingscoëfficiënt en een hogere thermische geleidbaarheid dan austenitisch roestvrij staal. De putcorrosiecoëfficiënt (PREN) is groter dan 40 en het heeft een hoge weerstand tegen putjes en spleten. Corrosie, chloride spanningscorrosie de weerstand, met hoge weerstand, hoge moeheidssterkte, lage temperatuur en hoge hardheid tegelijkertijd, is een wijd gebruikt duplex roestvrij staal. In de afgelopen jaren, met de voortdurende uitbreiding van de toepassingsgebieden van duplex roestvast stalen buizenDe vraag naar lastechnologie is toegenomen, wat de ontwikkeling van lastechnologie heeft versneld. Daarom samenvatten en bespreken van de onderzoeksresultaten over de lasbaarheid van 2507 roestvast staal in binnen-en buitenland heeft belangrijke engineering praktische betekenis voor de toepassing van 2507 duplex roestvast staal.
Het zeer lage koolstofgehalte in de chemische samenstelling van 2507 duplex roestvast staal kan de lasbaarheid van het staal verbeteren en de neiging tot precipitatie van carbiden op de korrelgrens tijdens de warmtebehandeling verminderen, de interkristallijne corrosie de weerstand, hoog chromium, hoog molybdeen en de hogere stikstofinhoud, kunnen de corrosieweerstand verbeteren, het maken een goede weerstand tegen mierezuur, azijnzuur, nitride en andere eenvormige corrosie, putcorrosie, de weerstand van de spanningscorrosie hebben. De stikstof wordt toegevoegd als legeringselement aan roestvrij staal, dat de stabiliteit van austeniet kan verbeteren, de faseverhouding van duplexstaal in evenwicht brengen, de sterkte van het staal verhogen zonder de plasticiteit en de hardheid van het roestvrij staal te beïnvloeden, en kan Ni in het roestvrij staal gedeeltelijk vervangen. Kosten, N heeft het effect van het vertragen van de dispersie van intermetallische verbindingen en het stabiliseren van austeniet in duplex roestvast staal.
De structuur van 2507 duplex roestvast staal bestaat uit ferriet en austeniet. Het austeniet is verdeeld over de ferrietmatrix en is in stroken verdeeld. De interface tussen het austeniet en het ferriet is niet glad bij hogere vergrotingen, maar gekarteld. Hieruit blijkt dat tijdens het afkoelingsproces na het walsen austeniet wordt gevormd door nucleatie en groei op het ferriet grensvlak. De aanwezigheid van austeniet in de structuur van duplex roestvast staal kan de brosheid en de neiging tot korrelgroei van ferriet met hoog chroomgehalte verminderen, de lasbaarheid en taaiheid verbeteren en chroomrijk ferriet kan de vloeigrens van austeniet in roestvast staal verhogen. Weerstand tegen interkristallijne corrosie en spanningscorrosie, dat wil zeggen, de ferriet dual-phase structuur heeft hoge sterkte en hoge taaiheid, met behoud van hoge weerstand tegen spanningscorrosie, put- en spleetcorrosie, met name chloride en sulfide Het heeft een hoge weerstand tegen spanningscorrosie, dus het kan het al lang bestaande faalprobleem van austenitisch roestvast staal veroorzaakt door lokale corrosie effectief oplossen.
De 2507 duplex roestvast staal lassen methode heeft een breed toepassingsgebied. Het kan op verschillende manieren worden gelast. De laswarmte-inbreng en afkoelsnelheid beïnvloeden het fase-evenwicht van ferriet en austeniet en de prestaties van de lasverbinding. Om ervoor te zorgen dat de las een geschikte structuur heeft Vergelijkend voorbeeld en goede mechanische eigenschappen en corrosie-eigenschappen. Vermijd bij het lassen een te kleine of te grote warmte-inbreng en controleer deze op 5～20kJ/cm. Verwijder de ondergrens bij het lassen van dunwandige onderdelen en verhoog de warmte-inbreng op gepaste wijze bij het lassen van dikwandige onderdelen. Voer in dat de temperatuur tussen de sporen niet hoger mag zijn dan 100°C.
